خدایا من غریب و بی پناهم

اسیر عشق لیکن بی گناهم

در این غربت سیاهی نیست پایان

بدنبال سپیدی در سیاهم

 مرا زیبا و خوشرو بود یاری

کزو مانده برایم بیقراری

در این شبهای سرد و بی ستاره

مرا او هدیه داده اشک و زاری

مرا مدفون قهر و کینه اش ساخت

به عشقم دل نداد و تندتر تاخت

در این دنیای پوچ و بی قواره

دلم را در قمار زندگی ساخت

بدو گفتم بیا و مهربان باش

در این غربت برایم همزبان باش

بگفتم درد بی مهری مرا کشت

بیا و اندکی هم نکته دان باش

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: